معنی تیره مغز - جستجوی لغت در جدول جو

تیره مغز

لغت نامه دهخدا

تیره روز

تیره روزگار، سیه روزگار، سیه روز، بدبخت

فرهنگ فارسی عمید

تیز مغز

کسی که زود خشمگین شود و تندی کند، تندخو

فرهنگ فارسی عمید

خیره مغز

(رَ / رِ مَ)

سبکسر. گیج. خرفت:
ز آنکه مرا رنج و خستگی ره قنوج
کوفته کرده ست و خیره مغز و سبکسار.
فرخی

لغت نامه دهخدا

تیره میغ

(رَ / رِ)

میغ سیاه و تیره. ابر سیاه و ظلمانی:
جهان چون شب بهمن از تیره میغ
چه ابری که باران او تیر و تیغ.
فردوسی.
چو برق درخشنده از تیره میغ
همی آتش افروخت از هر دو تیغ.
فردوسی (از اسدی)

لغت نامه دهخدا

تیره مقر

(رَ / رِ مَ قَ)

جایگاه تیره. قرارگاه تاریک و ظلمانی. در بیت زیر کنایه از گور است:
پند مدهید مرا گر بتوانید به من
آن چراغ دل از آن تیره مقر بازدهید.
خاقانی.
رجوع به تیره شود

لغت نامه دهخدا

تبه مغز

(تَ بَهْ مَ)

تباه مغز. سبک مغز. مخبول. دیوانه. بی خرد. سست عقل. رجوع به تباه خرد و تباه و تبه و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

سیه مغز

(یَهْ مَ)

کسی را گویند که سودا بر مزاجش غلبه کند و خلل دماغ داشته باشد. (برهان) (فرهنگ رشیدی) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا